Roermond heeft een bijzondere positie in de Nederlandse politiek. Geen enkele stad heeft meer ministerpresidenten geleverd dan Roermond. De teller staat op drie: Ruys de Beerenbrouck, Beel en Cals. Alledrie van katholieke huize uit onze bisschopsstad. In hun kielzog zijn er tevens ministers en staatssecretarissen afkomstig uit onze stad.

Ook in de Eerste en Tweede Kamer heeft Roermond de nodige vertegenwoordigers geleverd. Actueel is het uiterst mager gesteld, met enkel Selcuk Öztürk (Denk) in de Tweede Kamer. Aan een lijst met voormalig kamerleden werken we nog. Het zijn er verrassend veel... 

Hij is van zijn voetstuk gevallen: van jager op corruptie naar verdachte van corruptie, machtsmisbruik en witwassen. Terwijl zijn zaak nog voor de rechter moet komen, is het boek over deze ontwikkeling al gepubliceerd. Met veel succes.

Het boek grossiert in prijzen; terechte pluimen voor het journalistieke speurwerk van Hans Goossen en Theo Sniekers van Dagblad de Limburger en het Limburgs Dagblad. Zij hebben de van corruptie verdachte Roermondse politicus Jos van Rey geportretteerd. Dit boek, met een hoofdrol voor onze stad Roermond, is te koop in de betere boekhandel of via de webshop van de beiden dagbladen: www.mooilimburgswebshop.nl

Alle Roermondse burgemeesters op een rij en de nieuwste is: Rianne Donders-de Leest. Ze is onze 122e burgemeester (of de ambtsdrager in de 183e termijn), tenminste als het navolgende overzicht correct en compleet is.

Bisschopsstad Roermond heeft zo weer een burgemeester van CDA-huize. De corruptie-verdachte Jos van Rey had nog verwoede, maar illegale pogingen gedaan om zijn toenmalig partijgenoot Ricardo Offermans (VVD) op de burgemeesterszetel te krijgen. Het OM heeft hier een stokje voor gestoken.

In 2012 besluiten de Roermondse gemeenteraadsleden dat ze 2,5% van hun raadsvergoeding inleveren. De betaalde hobby wordt zo iets minder fors betaald. Het is in ieder geval een aardig steentje dat bijgedragen wordt aan de recent gemaakte kosten voor de verbouwing van de raad(s)zaal. En zo is het in ieder geval geen bijdrage aan de benodigde bezuinigingen.

Toch bezuinigen op de raad?
Als Roermond.com hebben we twee suggesties voor daadwerkelijke bezuinigingen op de kosten van de gemeenteraad. Voor deze tips vragen we geen vergoedig. Het is onze bijdrage aan een sluitende gemeentebegroting.

2012: "Doe nou niet jonguh" is wellicht de meest toepasselijke beschrijving voor een Roermonds Provinciale Statenlid van (voorheen) PVV huize. Zijn eigen fractie zag liever niet dat zijn grove taalgebruik over een eveneens Roermonds Provinciale Statenlid van de PvdA bekend werd. Nog liever had de PVV fractie gezien dat een eerder uit de fractie vertrokken lid het taalgebruik niet naar buiten had gebracht. Hoe het ook zij, "doe nou niet jonguh" zal vooral klinken nu de uit de PVV gezette Roermondenaar zijn Statenzetel niet heeft inleverd, maar op eigen houtje provinciale politiek blijft bedrijven.

De Roermondse gemeenteraad wordt elke vier jaar gevuld met kandidaten van de Roermondse politieke partijen. De kiezer heeft dan telkens een keuze uit lokale politieke partijen, waarvan een aantal namens een herkenbare landelijke stroming politiek bedrijven. Sinds het bestaan van Roermond.com (1998) hebben we gezien hoe de websites van de politieke partijen rond de verkiezingstijd fraai werden opgepoetst om vervolgens weer vier jaar lang te verstoffen, een enkele partij nagelaten. Het vreemdste was dat rond de verkiezingen ook de archieven van sites werden aangevuld...

Jonkheer Charles Ruys de Beerenbrouck (1873-1936) is de eerste minister-president van Roermondse origine. Ruys de Beerenbrouck leidde liefst 3 kabinetten namens de Roomsch-Katholieke Staatspartij (RKSP) van 1918 tot 1922, van 1922 tot 1925 en van 1929 tot 1933. Bovendien was hij voorzitter van de Tweede Kamer van 1925 tot 1929 en van 1933 tot 1936. Deze politieke periode wordt aangeduid als het "interbellum".

Na Ruys de Beerenbrouck volgden er nòg twee Roermondse premiers.

Louis Beel (1902-1977) was Roermond's tweede minister-president. Namens de Katholieke Volkspartij (KVP) leidde hij twee naoorlogse regeringen: van 1946 tot 1948 en van 1958 tot 1959. Louis Beel stond bekend als de "Onderkoning van Nederland". Hij was een vooraanstaande, vertrouwde adviseur van koningin Juliana en stond als formateur aan de wieg van meerdere centrumrechtse kabinetten in de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw. Hij was minister-president, lid van de Tweede Kamer, minister, lid van de Raad van State, vicepresident van de Raad van State, Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon en minister van Staat.

Jo Cals (1914-1971) was de derde en (voorlopig?) laatste Roermondse minister-president. De regering Cals had zitting van 1965 tot 1966 en viel door de roemruchte "nacht van Schmelzer". Het was zes jaar na het vorige "Roermondse" kabinet (van Beel). Het is een Rooms-Rood kabinet, met Cals' eigen KVP en ARP plus PvdA.

Voor zijn premierschap was Cals 11 jaar minister van onderwijs, mede onder Louis Beel (1952-1963). Cals realiseerde de 'Mammoetwet' voor het voortgezet onderwijs.